Blijft uw kind achter met rekenen, terwijl de andere schoolprestaties gemiddeld of zelfs bovengemiddeld zijn? Dan heeft uw kind misschien wel dyscalculie. 

Dyscalculie betekent eigenlijk slecht kunnen rekenen. Kinderen met dyscalculie kunnen slecht rekenkundige methodes toepassen. Maar het gaat vaak nog verder: het getalbegrip is verminderd. Zij maken gebruik van tellen op hun vingers, ook bij “makkelijke” sommen. Er kan moeite zijn met tellen, met klokkijken en met het gebruik van een getallenlijn. Voor kinderen met ernstige dyscalculie is het moeilijk om met geld om te gaan, omdat zij de betekenis van 1 euro 50 niet kennen. Daarnaast zijn tientallen of honderdtallen moeilijk voor hen te begrijpen. 

Een dyscalculie diagnose mag alleen gesteld worden door een arts, psycholoog of een geregistreerde orthopedagoog. Wij volgen hierin de richtlijnen van het Kwaliteitsinstituut Dyscalculie. In het protocol Diagnostiek voor Gedragsdeskundigen (protocol DDG) van professor Van Luit wordt beschreven dat dyscalculie verklaard kan worden door primaire verklarende factoren. Onder de primaire factoren vallen onder andere problemen in planning, aandacht, (korte termijn) geheugen, benoemsnelheid en het begrip van getallen (number sense). In onderzoek naar dyscalculie zal gebruik worden gemaakt van taken die basis getalvaardigheden meten. Ook zal er tijdens het onderzoek worden gekeken naar de andere mogelijke verklaringen, zoals de aandacht en het werkgeheugen. 

Naar aanleiding van een dyscalculieonderzoek wordt gericht advies gegeven, op basis waarvan school beter passend onderwijs en begeleiding kan bieden. Mocht dit niet voldoende aansluiten, bestaan er ook RT-praktijken die individuele begeleiding bieden.  

Onderzoek naar dyscalculie valt helaas niet onder de vergoede zorg. Kijk daarom op de pagina met onze tarieven. Als u dyscalculie bij uw kind vermoedt, neem dan gerust contact met ons op. 

Bezoek de website van Balans Digitaal voor meer informatie over vaststelling en behandeling van dyscalculie.